Weer terug in de Blocq van Kuffeler

Om half tien verlieten we Seaport Marina naar de sluis IJmuiden. Het was erg druk met scheepvaart op Noordzeekanaal en het regende ook nog regelmatig. Om één uur waren we door de Oranjesluizen en de Schellingwoudebrug en zeilden we naar onze thuishaven, de Blocq van Kuffeler. Onze zeilvakantie is voorbij voor dit jaar. We hebben weer een mooie tocht gemaakt, ondanks dat het weer niet geweldig was. Ons einddoel Brest hebben we gehaald. Brest viel ons wat tegen. Behalve het fraaie kasteel was er weinig te bezien. Mede omdat Brest grotendeels is verwoest in de WO2. We hebben zeven nieuwe plaatsen t.w. Brest, Cameret, l'Aberwrach, Trebeurden, Roscoff, Paimpol en St. Cast aangedaan. Indrukwekkend waren de fraaie wandelroutes in Cameret naar Pointe de Penhir, St. Cast en Trebeurden. Het kanaaleiland Sark was erg mooi. De nieuwe jachthavens van Roscoff en St. Cast zagen er prima uit. De regatta Solitaire de Figaro en bezoek van het Franse Marineschip in Roscoff waren leuk. En dan natuurlijk onze onvrijwillige droogvalpartij in l'Aberwrach zullen we nooit meer vergeten. Ook de swell van de Atlantische Oceaan bij de westkust van Bretagne was een aparte ervaring. Twee zeer nuttige aparaten bleken het Samsung Tablet met Navionicskaarten als backup en erg handig was toen onze kaartplotter in l'Aberwrach tijdelijk uitviel. In een seconde waren de kaarten aangeschakeld en zagen we ons tussen de rotsen varen. En onderweg ook veel gebruikt voor de verhaaltjes van deze weblog, internet, mail en digitale leesboeken. Het andere apparaat, de elektrische lierhendel, zouden we ook niet meer willen missen. Pluim voor de leverancier, want het apparaat werkt uitstekend, zelfs bij zwaar werk met windkracht 6. Van wat onderweg kapot is gegaan, hebben we kunnen herstellen, behalve de bakboord control unit van de stuurautomaat, die kuren blijft vertonen en we maar uitgeschakeld hebben. Zoals al gezegd, het weer was niet best, vooral de heenweg was koud. Weinig zon, grauw en grijs weer. De laatste twee weken werd het wat beter. Het is ons opgevallen dat alle jachthavens vrij onderbezet waren met passanten, dat hebben we in voorgaande jaren wel anders meegemaakt. Zou hier het weer of de crisis een rol hebben gespeeld of beiden? Bij de Britten was dat minder te merken, want die waren in Bretagne wel nadrukkelijk aanwezig. We hebben 92 uur gezeild en 102 uur op de motor gevaren. Totale afstand op het log was 1224 Nm en over de grond 1189 Nm. Alles bij elkaar is het toch weer een goede vakantie geweest met geweldige indrukken ondanks het mindere weer. Onze vakantie is voorbij en er is weer werk aan de winkel. De boot gaat op de wal voor groot onderhoud en we kunnen alvast weer plannen maken voor volgend jaar.

Verstekeling aan boord richting IJmuiden

Weer vroeg uit de veren vanochtend. Om zes uur stonden we op om ons voor te bereiden op onze tocht naar IJmuiden, een afstand van 68 Nm. Een uur later haalde we ons anker op en verlieten Neeltje Jans richting de Roompotsluis, die tegenwoordig op afstand wordt bediend. En dat was te merken ook, want onze oproep met verzoek om geschut te worden, werd via de marifoon pas na de derde keer beantwoord. Om acht uur waren we door de sluis heen en voeren we op grootzeil en motor de tien mijl lange noordgeul van de Roompot uit. Er stond een zwakke wind uit het zuiden en een flauw zonnetje scheen door de sluierbewolking. De stroom zou vanaf negen uur buiten op zee gaan meelopen tot ca. twee uur 's middags. Om kwart over elf vloog er opeens een vogeltje over ons heen, dat kennelijk wilde landen op onze boot, maar de buitenboordmotor aan de hekstoel ongelukkig raakte en in zee belandde. Even later kwam hij/zij toch weer aangevlogen en streek neer op het achterlijk van het grootzeil, waar het vogeltje, verstrikt raakte in de aantreklijn van het achterlijk, met veel gefladder wist los te komen en op de buiskap terecht kwam. Na twintig minuten was er kennelijk weer voldoende energie opgebouwd en vloog onze verstekeling, die leek op een jonge merel maar wel een wat lange snavel had, weer weg met als dank en aandenken een uitwerpsel achterlatend. Op de rede van Maasmond, waar we op de heenweg doorheen voeren, lag wel een vijftiental vrachtschepen voor anker. De crisis is kennelijk voorlopig nog niet voorbij. Om 12:00 uur staken we de Maasmond over. Het was er niet erg druk en na oproep van sector Maasmond via de marifoon konden we met een tandje erbij nog net voor een tanker oversteken. Dit keer hebben we de douane en marechaussee gelukkig niet gezien. Zij zijn nu kennelijk zelf op vakantie. Om kwart voor twee passeerden we Scheveningen met een fraai zicht op het Kurhaus en de Scheveningse pier, die geheel vervallen is en voor € 1,- te koop staat. Weer een uur later kwamen we langs Katwijk en even daarna langs Noordwijk. De wind was geheel weggevallen en het zicht werd matig vanwege heiïgheid. Een uur na het passeren van Zandvoort, kwamen we om half zes in Seaport Marina IJmuiden aan, waar het nog steeds niet druk was.

Van Nieuwpoort naar de Roompot

Gisteren toen we aankwamen in Nieuwpoort werden we bij het afmeren geholpen door een Belg, die een fonkelnieuwe Jeanneau SO-469 had gekocht. Deze was net twee dagen oud en nu nog mooi, zoals de eigenaar zelf zei. Zijn vorige boot een Jeanneau SO-40.5 van acht jaar oud had hij niet ingeruild, omdat hij geen goede inruilprijs er voor kreeg. Hij wilde nu deze boot ergens in het zuiden leggen als vakantieboot. Ja dat is natuurlijk ook een mooie oplossing. We vertrokken uit Nieuwpoort om half acht 's ochtends, zodat we nog een paar uur de stroom mee hadden naar het noorden. De dag begon bewolkt en de wind was ZW-3/4 en geheel achter. Al waggelend op de golven gingen we tussen de zandbanken door richting Oostende. Om negen uur zeilden we langs het havenhoofd van Oostende en konden we wat opsteken richting de kop van Walcheren en zeilden we met ruim 7 knopen over het water de Westerschelde over. De zon begon flauw te schijnen en Radio Oostende gaf nog via de marifoon het weerbericht voor vandaag en dat betrof een wind van matig tot frisse koelte, ZW-4/5 en goed zicht. Nou dat wisten we dan ook weer. Om half elf passeerden we Zeebrugge. Even later staken we de vaargeul van de Westerschelde over en het weer even spannend werd. Een zandzuiger, genaamd Alexander van Humbold uit Luxemburg voer langzaam voor onze boeg en er kwamen twee vrachtschepen aan. Een van stuurboord- en een van bakboordzijde. Laverend tussen de zandzuiger en het vrachtschip aan stuurboordzijde konden we net voor het vrachtschip oversteken. Om half een passeerden we de kop van Walcheren en kwamen we om vier uur bij de Roompotsluis aan. We meerden even af aan de steiger bij Neeltje Jans om mosselen te gaan halen bij de mosselkwekerij. De zaken liepen kennelijk goed, want inmiddels was het oude gebouwtje veranderd in een fonkelnieuw visrestaurant en was net vijf weken open, zoals men ons daar vertelde. En ook de prijs was fonkelnieuw, want die was nu twee maal zo hoog. Daarna gingen we voor anker om de kwaliteit van de mosselen te testen onder het genot van een koud wit wijntje. Opvallend was dat het ook hier niet druk was met passanten. Buiten een Belgisch zeiljacht lag er verder niemand. Morgen gaan we naar IJmuiden, want overmorgen zou er veel wind en regen komen.