We vertrokken uit Brest om 14:00 uur, want we moesten ongeveer om 17:00 uur bij Pointe de St. Mathieu zijn in verband met de stroom, die door Chenal du Four zou gaan meelopen. Er stond een harde ZW-6 en we moesten kruisen om de Rade Van Brest uit te komen. Er stonden hoge golven, die van de Atlantische Oceaan afkwamen, zodat we af en toe op een golfkam en dan weer in een dal zaten. We hadden de stroom in de Rade van Brest tegen, zodat we met kruisen geen goede slagen konden maken en het niet opschoot. Tegen half zes ronden we toch uiteindelijk Pointe de St. Mathieu en ging ook de stroom meelopen. Met halve wind maakten we met meer dan 9 knopen over de grond goede voortgang. Toen we de vuurtoren Le Four passeerden werden we getrakteerd op een spektakel van opspattend oceaanwater tegen de vuurtoren aan, veroorzaakt door de enorme oceaandeining. Om 19:00 uur rondden we NW-punt van Bretagne. Nu zeilden we weer voor de wind en dat was geen succes, want de wind was inmiddels afgezwakt, maar de enorme deining niet, zodat de giek telkens alle kanten uitging. Op de motor met grootzeil kwamen we om half negen s'avonds in l'Aber Wrach aan, waar we besloten om onze nieuwe boeienhaak uit te proberen aan een gastenboei. Nou dat hadden we dus beter niet kunnen doen, want omstreeks 4:00 uur in de morgen, bespeurde we dat er iets niet goed was. De boot bewoog niet meer en helde aan bakboord enigszins over. Na snel buiten te hebben gekeken, bleek dat we niet meer aan een boei lagen, maar afgedreven waren naar de bijna droogvallende rivierbedding. Gelukkig nog anderhalf uur voor laag water. Bij eb om half zes in de morgen lag de boot geheel op zijn kiel en zijkant van de romp. Opeens hoorden we water stromen. Na inspectie bleek dat via het fonteintje in de toiletruimte, zeewater onze boot in stroomde, omdat een afsluiter nog open stond en het fonteintje zich onder het niveau van de waterlijn bevond. Gelukkig was het alleen de toiletruimte, die blank stond en konden we dit euvel snel verhelpen al ging het niet gemakkelijk. We lagen namelijk behoorlijk scheef, maar we hebben geen kraakje gehoord. In het donker scheen af en toe een vissersschip op onze drooggevallen boot en die zullen wel weer gedacht hebben: Weer zo een malloot, die niet kan varen. Ja, zo een boeihaak werkt alleen met voldoende spanning op de haak en de wind was geheel weggevallen en met kentering van het tij midden in de nacht, zal het waarschijnlijk zijn gebeurd. Maar gelukkig zijn we niet tegen andere obstakels aangedreven. Affin, het water kwam vanzelf weer omhoog en de boot ook, zodat we even na zeven uur weer konden varen. We vertrokken maar meteen van deze onheilsplaats richting zee. We voeren een nauwe doorgang tussen rotsen door, toen de Raymarine kaartplotter het opeens begaf. Gelukkig hadden we nog een tablet met Navionicskaarten en een reserve plotter van Geonav. Maar de radar is niet meer te gebruiken. Na direct het tablet te hebben geínstalleerd konden we veilig de passage langs de rotsen naar zee toe afmaken. We hadden dit keer zuidenwind met weinig golven, maar de enorme deining was er nog steeds. Om 11:00 uur kwamen we weer langs Ile de Batz en meerden we om half twaalf af in Roscoff, waar een enorme Regatta-show, Le Figaro Solitaire, aan de gang was, omgeven door vele stands, muziekbandjes en massa publiek, zodat we moeite hadden om de jachthaven te verlaten en er weer in te komen, maar gezellig is het wel. Morgen gaan we naar Perros Guirec en hopelijk gaat er niets meer stuk. Wat dat betreft klinkt de naam Raymarine goed, maar technisch gezien, hebben wij er al heel veel problemen mee gehad, van stuurautomaten tot kaartplotters toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten