Van Eastbourne naar Dover

Om kwart over acht voeren we naar de sluis, waar we een kwartier moesten wachten op een vissersboot, die nog diesel aan het tanken was bij de dieselpomp vlak voor de sluis. Om kwart voor negen waren we door de sluis heen en hesen we de zeilen. Met een mooie halve wind, NNW-4/5 stoven we met ruim 8 knopen over het water, en haalde we zelfs even een maximum van 9,3 knoop. Dat was maar goed ook, omdat we de stroom voorlopig zes uur tegen zouden hebben. De baai tussen Eastbourne en Hasting lag vol met vissersballen en -vlaggetjes, zodat we voortdurend aan het laveren waren om deze te ontwijken. Twee uur later was de pret over toen de wind begon af te nemen. Om twaalf uur bereikten we de militaire firing zone bij Dungeness. We varen daar altijd stiekem doorheen om mijlen af te snijden. Als er schietoefeningen zijn dan komen ze met kleine snelle bootjes achter je aan en laten ze een bord zien met een marifoonkanaal waar je ze dan moet oproepen. Of ze enteren je en reiken een flyer met instructies uit. En dan geven ze beleefd aan dat je in de firing zone zit en hier zo snel mogelijk uit moet gaan. Eveneens beleefd zeg je dan sorry, we didn't know en we will leave this zone immediately, maar je hebt inmiddels dan wel weer een paar mijl afgesneden. Vandaag is het echter zaterdag en dan wordt er kennelijk niet geschoten. Althans we zagen geen bootjes en dus voeren we dit keer zonder problemen er dwars doorheen. Even later draaide de wind naar NW en nam af naar 2/3 Bft. Om diesel te besparen besloten we om de gennaker op te zetten. Dit was voor dit jaar de eerste keer en het nam dan ook enige tijd in beslag, maar na een half uur zeilden we met een 6 knoop over het water naar Dungeness. Maar aan dit plezier kwam ook weer snel een eind, want bij Dungeness aangekomen, waar een grote elektriciteitskerncentrale staat, kwam de wind ineens van voren. In het gehobbel van het kolkende water bij deze punt, moesten we de gennaker naar beneden halen, waarbij de de neerhaal-lijn van de hoes achter de radardome bleef haken. Na wat gepruts kregen we ook deze lijn weer los en vervolgden we op grootzeil en motor onze weg naar Dover. Een uur later was  de wind  opnieuw gedraaid maar nu naar het ZO en konden we weer even zeilen tot ca. een uur voor Dover, waar de stroom eindelijk begon mee te lopen. Even dachten we er nog over om met de stroom mee te gaan naar Duinkerken of Nieuwpoort, maar we vonden het te leuk om weer in het Granville dock te liggen met uitkijk op de krijtrotsen en Dover Castle, waar we nog met onze kinderen zijn geweest in 1995. Na ons aangemeld te hebben bij Port Control Dover, moesten we nog even wachten op het vertrek van een groot cruiseschip. Maar daarna konden we naar binnen en meerden we om zes uur af aan een mooie box die we van de havenmeester via de marifoon kregen toegewezen. De afstand was 45 Nm, maar op ons log stond ruim 55 Nm. Vanwege de tegenstroom hebben we ruim 10 Nm meer gevaren. Morgen steken we Het Kanaal over en gaan we naar Nieuwpoort, een afstand van 55 Nm.