Van St. Helier naar Alderney

Om kwart voor zeven in de ochtend verlieten we de jachthaven van St. Helier. In de voorhaven kwam net een ferry binnen, waar we even op moesten wachten. Na het oproepen via de marifoon van St. Helier VTS, die het in- en uitgaand verkeer regelt, konden we een kwartier later echt vertrekken. De zon scheen voor de verandering. De wind was afgezwakt naar NW-4/5. Nadat we de zeilen hadden gehesen, zeilden we langs Elizabeth Castle richting de vuurtoren Corbiere Lighthouse. Het eerste stuk langs de zuidkust van Jersey was net niet helemaal te bezeilen, maar gelukkig was het hoog water zodat we een stuk over de door de cardinale tonnen afgebakende ondieptes konden varen en niet hoefden te kruisen. Na een lang rak te hebben gemaakt, konden we overstag om de vuurtoren Corbiere Lighthouse te ronden en koers te zetten naar Alderney. Er stond nog een flinke zeegang van de vorige dagen met hoge deining, zodat we behoorlijk op en neer gingen. We kwamen weer langs het eiland Sark, dat we op de heenreis hebben bezocht. Inmiddels was de stroom gaan meelopen en zeilden we met meer dan 10 knopen over de grond door de Race of Alderney.  Om een uur passeerden we de vuurtoren, Mannez Lighthouse op Quesnard Point, gelegen op de NO-punt van Alderney. En kwamen we een half uur later in Braye Harbour in Alderney aan en meerden we aan een passantenboei af, want Alderney heeft geen jachthaven met steigers. Dit keer zonder onze boeihaak, want daar hebben we na het droogvalavontuur in l'Aberwrach wel even genoeg van. Alderney hebben we al vaak bekeken en we waren te lui om onze bijboot op te blazen om aan wal te gaan. Dus bleven we lekker op onze boot en genoten we in de zon met een koud biertje en een glas wijn van het fraaie uitzicht op het fort Albert van Alderney. Ook hier lag het weer vol met louter Engelsen, geen Nederlanders en zelfs Duitsers te bekennen. Niet dat we dat betreuren, maar het valt wel op vergeleken met voorgaande jaren dat we op de Kanaaleilanden waren. Eurocrisis misschien...? Morgen steken we Het Kanaal over naar Cowes in Wight aan de Solent, een afstand van 75 Nm. Dan komen we weer langs de Needles en de met mineralen fraai gekleurde krijtrotsen van Alum Bay, steeds weer indrukwekkend om te zien.